Dedykacja

Wiersz ten dedykuję chwilom wszystkim
Które są i które przeminęły
Radosnym i smutnym, długim i krótkim
I tym, które mnie ominęły

I choć tak wiele było pełnych nieszczęścia
To nie zaprzedałbym ich
Bo mnie ukształtowały, wszystkie zajścia
Dają siłę w dążeniach mych

Te ciężkie chwile dały mi wiele do myślenia
To one są naprawdę cenne
To one dają mi siłę, bym wytrwał drwienia
Słowa nienawiści płomienne

Nie umniejszam chwil mego szczęścia
Bo one mnie wypełniają
Nadzieją, odrobiną pozytywnego podejścia
I to one wiary mi dodają

Ten wiersz dedykuję także przyjacielowi
Jedynemu, który był
Wspierał, gdy poddawałem się nieurodzajowi
Który sprawił, bym żył

A także tej, która dała mi siły pokłady
Bym mógł się zmienić
Która ciągnęła dla mnie swoje wykłady
Tylko po to, by pocieszyć

Dziękuję wam, dziękuję życiu memu
Za całe doświadczenie,
Za wsparcie, gdy ulegałem złu swemu
Gdy atakowało mnie cierpienie